Ισολογισμός Χρησης.

Ενας μήνας ακόμα εφυγε.
Καλοκαίρι αυριο λεει. Ιούνιος πια.

Ενας Μαιος που κλείνει με βροχές
και με την βραδυνή ψύχρα να παγώνει τα δακτυλα των ποδιών μου.

Ενας Μαιος που κλεινει με αγχος, γκρινια, απολογισμους.

Κι όμως όσο κι αν προσθετω και όσο και αν αφαιρώ κατι δεν μου βγαίνει σωστά στον ισολογισμό της ζωής μου.

Θα μου πεις απο τώρα? Κατα το δεκεμβρη είναι η ώρα, για αυτό δεν σου βγαίνουν.
Ομως πάντα θεωρούσα το καλοκαιρι νεκρή περιοδος.

-κι πάντα οτι αμα είναι να αρχίσεις κατι θα το κανεις κατα τον οκτώβρη.  Ο σεπτεμβρης είναι απλώς προσαρμογή-

Αυτό όμως δεν έχει σχέση με όσα έχω στο μυαλό μου.

Που λες λοιπόν κάτι λείπει απο τον ισολογισμό μου και με αναγκάζει να εχω λογαριασμους ανοιχτους.

Λογαριασμους με την σχολή, λογαριασμους με το παρελθον, λογαριασμούς με τα όνειρα μου, με τα θέλω μου. Υπάρχουν παντού κενά και ελλείψεις. Απο τις πιο μεγάλες ως τις πιο μικρές.

Και είναι ψυχοφθορο το να προσπαθείς να κλεισεις λογαριασμους που δεν μπορεις, δεν θελεις, δυσκολευεσαι (ο καθένας έχει και το ρήμα του) να κλείσεις.

Ομως αν δεν τους κλείσεις ποσο ευκολο είναι να ανοίξεις νέους λογαριασμούς, χωρις να εχουν τον κινδυνο να πιστωθουν πιο πολύ απο όσο αντέχεις?

Ποσο παρακινδυνευμένο είναι να βρεθείς σε μια κατάσταση πτώχευσης όταν παίζεις τυχερά παιχνίδια με την ίδια σου την ζωή? Οτι τύχει, αν τυχει.

Αλλα απο την άλλη στην προσωπική ζωή δεν χωράνε σχέδια και προβλέψεις. Χωράνε?

Το Τελος  της χρήσης δεν ήρθε ακόμα, αλλα μήπως το προλαμβανειν ειναι κατι που πρεπει να εφαρμοστει εδώ? Κοινως αν θέλω στο τέλος της χρησης να έχω να πω κάτι πρέπει οι ενεργειες μου, να στοχευσουν πριν είναι αργά για την επίτευξη του στόχου?



Επίσης μήπως η σχολή έχει αρχισει να με επηρρεάζει και στο τρόπο που σκέφτομαι? :P