Αγχος. Μίρλα. Αγχος. Μίρλα. Αγχος....

Θελω διακοπές. Θέλω να βρεθώ πάλι μαζί σου.

Εχω ανάγκη να μου πεις πως θα τα πάω μια χαρά.

Εχω ανάγκη να με κοιτάξεις στα μάτια να με πεις μωρό σου.

Ερχεται η εξεταστική μου και οι αντοχές μου πέφτουν.
Κάθε προσπαθεια εκλογίκευσης καταρρέει.
Καθώς όλη μου η δυναμη και το πεισμα πρεπει να στραφεί στο διαβασμα μου
ξαφνικα βρισκομαι ακάλυπτη συναισθηματικά.

Εχω κουραστεί να βρίσκω οτι "προβλεπω" μπροστά μου.
Και αραγε τα βλέπω επειδή τα εχω προβλέψει, οπότε τελικά τα προβάλλω στο συμπαν
και το συμπαν μη σωσει και χασει καμια φοβια μου, αμέσως να την πραγματοποιησει. Τοοοοσες επιθυμιες στο ντουκου. Κωφευει! Αντε μην αρχίσω τώρα και με αυτο!
Η μήπως τελικά εχω αυτό που λέμε ενστικτο με το καμπανάκι κινδυνου που επειδικτηκα το αγνοω. Γιατί ετσι ειμαι μαζοχα και θελω να τρωω τα μουτρα μου, γιατι έτσι αλλη μια εμπειρια, γιατί ετσι, φαινεται μια χαρά τι στραβό θα μπορουσε να πάει τωρα... Αμ δεεε... Αν ειναι να παει στραβα θα φροντισει το χαζοσυμπαν για αυτο.

Κατσε να δεις πως το χε πει ο Κοελο (καλός μαλακας κι αυτός αλλα ας μη αρχίσω είπαμε)
"Όταν θέλουμε κάτι, ολόκληρο το Σύμπαν συνωμοτεί για να μας επιτρέψει να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα".
Αρχιδια και @@ Μπλε φιλαρακι.
Πφφφφφφ!!!!! Και μην ερθει κανεις και πει πως τα θελω και τα τραβαω γιατί θα του έρθει μια αναστροφη.

Γιατί πτυχίο θέλω, πτυχίο δεν βλέπω. Ανεκδοτο κατάντησε! Για να μην αναφέρω τώρα οοοολα τα υπολοιπα.


4 μαθηματα λοιπον.


Τωρα θα μου πεις για 4 μαθηματα μας τα έχεις πρήξει? Στρωσε τον κώλο σου και διαβασε.


Ε αγαπη μου γλυκιά αμα ήταν έτσι θα το χα το πτυχιο. Γιατι δεν ειναι  κάτσε διαβασε.
Ειναι να παρακαλας να πεσει κατι που ξές, να μην ειναι παπαρας ο καθηγητης, να μην εισαι ψυχολογικα σκατα την αποφραδα ημερα της εξετασης και ενα σωρο αλλα.


Οκ παω να συνεχισω την μικρο μου. Ευχαριστώ πολύ.