Ψυχή μου. Γιορταζες οποτε κι απο δω χρονια πολλά.

Καμια φορά αναρωτιέμαι πως μπορεί να γίνει πιο ευκολο για μένα.
Και μου ρχονται οι στιχοι της Ταξιδιάρας Ψυχής.
Ισως όμως να μην είμαι έτοιμη ακόμα.
Αν θα είμαι κάποτε? Δεν το ξέρω.
Γιατι σ αγαπησα κι ακόμα σ αγαπώ,
κι εχω αγάπη αρκετή και για τους δυο μας.



p.s Ασχετο με το παραπάνω κομμάτι της αναρτησης. Νιώθω σαν να με εχουν μουντζώσει. Ελεος. Αμα κατι πάει κατα πως το θέλω θα γκρεμιστεί κανάς φουρνος. Δν είναι ζωή αυτή.

ps.2 Μου είπαν εχω μείνει το 1/3. Ελεος μου την δίνουν αυτές οι υπερβολές. Δέχομαι να μου πουν οτι έχω χάσει σε σχέση με 1-2 χρόνια πριν, αλλα όχι και 1/3. Δεν είμαι τυφλή, βλέπω στους καθρέφτες τα χάλια μου. Οριστε μας.