Χτες εγραψα ένα κομμάτι απο μια ιστορία που είχα στο μυαλό μου, και
οκ, στο μυαλό μου ηταν πολυ πολυ καλύτερο αλλα έχει μια ιδιαιτερη σημασία για μένα.

Όχι με την εννοια οτι εξαντλησα τη σκέψη μου και τις ιδέες μου για να το γράψω,
ούτε με την έννοια ότι είναι απο τα καλύτερα που έχω γράψει.
Γιατί δεν είναι.

Απλώς κατα έναν περίεργο τρόπο είναι λίγο αυτοβιογραφικό αν και μάλλον ανήκει στη σφαίρα του
fantasy, και παρόλο που βασίζεται σε άλλες ιστορίες κατα κάποιον τρόπο δείχνει την πιθανα διαστρεβλωμένη άποψη μου μέσα απο τα μάτια των ηρώων. Θελει ακόμα αλλαγές όμως.

Πολλές.

Γιατι θέλω να δώσω ίσως αν τα καταφέρω μια πιο βαθιά εικόνα. Αλλα απο την άλλη ειναι τόσο βαρύ συναισθηματικά. Για μένα τουλάχιστον, απο την σκοπιά που το βλέπω, που ισως να μην χρειάζεται τιποτα άλλο.

Δεν ξέρω.