ΕΜΜΟΝΕΣ

Καλα μιλαμε ο τυπος (οχι ο κιτρινος, ουτε ο κανονικος) μου χει γινει εμμονη ιδεα...

Ειναι το πρωτο πραγμα που σκεφτομαι οταν ανοιγω τα μαυρα ματακια μου.

(ματαρες δηλαδη. λολ)

Ειναι το τελευταιο πραγμα που σκεφτομαι πριν παω να γειρω το κορμι μου.

(Κορμαρα κιολας. λολ)

Ειναι αυτος τον οποιον ονειρευομαι τα μισα μου βραδια...

(Τα αλλα μισα δεν θυμαμαι τι κανω)

Τα τσιγαρα καπνιζονται, τελειωνουν. Και η μορφη του εκει.

Χαραγμενη στο μυαλο μου.

Και ποσο πια να αντεξω την απουσια του..

Και δεν ξερω καν αν ειναι απων επειδη δεν ενδιαφερεται.

Η επειδη εγω δεν του χω πει κατι.

Δεν ξερω καν αν εχει καταλαβει κατι.

Και να χει καταλαβει, θα μου το πει;

Η θα ναι διακριτικος οπως παντα. Και θα το αφησει στην δικια μου κριση;

Η κριση μου ομως ειναι θολωμενη. Δεν μπορω να δω καθαρα.

Θελω οσο τιποτα αλλο να του μιλησω, να τα βγαλω απο μεσα μου.

Και ομως κατι με κραταει. Ο φοβος. Ο φοβος μη καταρευσουν ολα τα αλλα...

Κι ομως οταν μου μιλας νιωθω πως ισως υπαρχει ελπιδα

(καλα ντε, δεν ειναι λογος αυτος να μη μου μιλας!)

Στα ματια σου, βλεπω τα σοκολατενια παλατια των ονειρων μου...

Και τα χειλη σου, σταζουν το πιο γλυκο δηλητηριο...

Ας το επινα. Κι ας ηταν να πεθανω στην αγκαλια σου...

(καλα αυτο παραηταν μελο!!)

Εχει γινει μερος της ζωης μου. Πλεον συνηθειες που χα (ακα sex) ΔΕΝ εχουν καμια σημασια.

(οχι δεν το λεω επειδη δεν εχω. ΔΕΝ θελω να χω)

Και αυτο επειδη εσυ δεν εισαι εδω...

Θα θελες ομως να σουν εδω;

Καμια φορα (συνεχεια δηλαδη) σκεφτομαι πως ειναι καλυτερα για μενα και μονο για μενα(γιατι γενικοτερα σκατα επιλογη ειναι) να του το πω. Γιατι ακομα και η πιο ασχημη χυλοπιτα θα ναι καλυτερη απ αυτη την εμμονη ιδεα του φανταστικου διλληματος που χω.

(want me or not want me)

Γιατι ειναι ανυποστατο. Την απαντηση την ξερω, ειναι αυτη που φοβαμαι.

Δεν με θες. Οχι ετσι οπως σε θελω εγω... :(