Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Ενα με το πατωμα.

Δεν ειμαι καλα. Δεν ξερω κατα ποσο εχει σημασια για σας. Ισως και καμια. Δεν ξερω κι αν με νοιαζει κιολας αν εχει η οχι. Απλα καπου πρεπει να τα πω. Δεν ξερω γιατι. Αυτη τη στιγμη ειμαι εγω, η βοτκα, και τα τσιγαρα μου. Τριτο πακετο. Ναι το χω γαμησει. Αλλα οσο και τοσο οσο γαμημενη ειναι η ψυχολογια μου. Τελος. Δεν εχει νοημα να πω τιποτα αλλο.

4 αναταράξεις:

Ηλιας....Just me! είπε...

Εάν σου έκανε καλό το postaki που έγραψες τότε καλά έκανες και οτ έγραψες.... Φάση είναι και θα περάσει... Υπομονή....

Ηλιας....Just me! είπε...

Δεύτερο comment... Γιατί τώρα κι εγώ είμαι μια από τα ίδια.... Ένα με το πάτωμα.... ΧΑΛΙΑ....

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΙΣΑΙ ΕΓΩ.......ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΟΛΛΗΜΑ!!!!Η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ!!!Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΨΗΣ!!ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΕΔΩ...ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ..ΚΑΙ Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙ!

Ηλιας....Just me! είπε...

Που είσαι εσύ εξαφανισμένη?