Kαι τωρα φιλε μου τι καταλαβες;;;;;

Λοιπον ειμαι σκατα, πατος. Μαλακιες. Δεν ξερω γιατι.

Με μολυβια προσπαθω να χαραξω εικονες και λεξεις στο χαρτι.

Για να μην παρω το μαχαιρι και χαραξω αναμνησεις στο σωμα μου.

Ατεχνα, Αμορφα ακομα, σα νεογνα...

Το ασχημοπαπο που γινε κυκνος (ωπα λαθος αυτο ειναι απο αλλο παραμυθι)

Σκατα. καθε φορα που νιωθω ψυχολογικα ενα με το πατωμα, νιωθω ταυτοχρονα και αταλαντη.

Δηλαδη μονιμως.

Ερωτηση : Τι ειναι το ταλεντο; Και πως καθοριζουμε το ποσο και αν ειναι ταλαντουχος καποιος;;;

Ελλαδα εχεις ταλεντο (σορρυ αυτο ειναι απο αλλο παραμ... εεε ανεκδοτο)

Ουφ πια. Στο τραγουδι ειμαι αχρηστη (η παραφωνια σε ολο το μεγαλειο)

Στο να συνθετω μοθσικη βαρετη (ολα πανε στον ιδιο μονοτονο ρυθμο..)

Στο χορο κλαφτα. Κλασσικο και μοντερνο. (Εδω δεν εχω ισορροπια οτα περπαταω, ο χορος με μαρανε)

Στη συγραφη τα βλεπετε. (Ενα χαος, βαρετη, και αναθεμα αν καταλαβαινετε και τιποτα.)

Ο καταλογος θα μπορουσε να συνεχιστει με οοοοοοοοοοοοοοοοολα οσα θα μπορουσε να χει καποιος ταλεντο, αλλα αλλη δουλεια δεν ειχατε να με ακουτε να γκρινιζω...

Και ξαναλεω ειμαι πατος. Σκατα. ΟΛΑ λειπουν. Σε αδεια ανευ αποδοχων. Μεχρι και η εμπνευση με παρατησε στα κρυα του λουτρου...

Μου λειπεις. (Το πλεον ασχετο, αλλα παντου υπαρχει ενας μυθος κι εσυ εισαι ο δικος μου... ΑΧ...)