Με τον Α,

Σημέρα βγήκα με τον Α. Καλός μου φίλος, απο τους ελάχιστους που ξέρω απο την σχολη μου. Η ειρωνια της τύχης? Γνωριστικαμε διαδυκτιακώς και κολλησαμε. Λιγο το φευγάτο στυλ μας, λιγο η κατανοηση του ενος στα θεματα του αλλου, λιγο καποια κοινα του χαρακτηρα μας, και (πολύ)η κοινή μας απέχθεια για την σχολη....Δεν θελει πολλα να κολλησουν δυο ανθρωποι και να κάνουν καλή παρεα.... 

Θέλει?

Μελαγχολικη μερα ομως η σημερινη... Βλέπεις ο Α. μετακομιζει σε άλλη πολη καθως φετος πηρε την αποφαση να ξαναδωσει μηχανογραφικο και να προσπαθησει να περασει σε μια σχολη που τεριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασια του.

Και τα καταφερε!

Και χαίρομαι για αυτον καθώς ηταν σε χειρότερη φαση απο μενα όσον αφορα την σχολή.

Ομως τωρα με ποιον θα μοιραζομαι τα μεσημερια μου γεματα κακίες για τους ανεγκεφαλους βλακες  καθηγητες μας? Με ποιον θα συζηταω για φευγάτα θέματα καλλιτεχνικης φυσεως μεταμεσονυχτια βραδια στα πλακώστρωτα δρομάκια του Θησίου?

Ναι οι υποσχεσεις οτι δεν θα χαθουμε ηταν αληθινες, αλλα παρόλα αυτα θα μου λειψει η ιδιαιρερη αποψη σου πανω στην ζωη και στα αλλα θέματα γενικοτερα.

Ειμαι και κλειστος χαρακτηρας γενικα γαμωτο οποτε παλι την βλεπω να την βγαζω μεσα και φετος....

Αντε να ρθουν τα χριστούγεννα!!! Να ξαναματαβρεθουμε μικρέ Α. Και θα πάμε σε εκεινο το μπαρ που μας αρεσε, θα φαμε το σουβλακι της γυριστρουλας και θα σχολιασουμε νεα θέματα στα πλακώστρωτα δρομακια ενώ θα σου γκρινάζω πως δεν ειμαι για περοάτημα!