Ιούλιος κι ο άνεμος...

Θα δανειστώ του ναύτη
τη ματιά
με δάκρυ αλμυρό θέλω
να κλάψω
και κει στου πάθους
τ' ανοιχτά
ό,τι με κούρασε θα το πετάξω
και κει στου πάθους
τ' ανοιχτά
τα σφαλματα σου θα πετάξω..





Πέφτουν στάλες η βροχή
κι είσαι πάλι μοναχή
στους ώμους τρέχει και πονά
στο άδειο σπίτι για να 'ρθεις ξανά...



Κι οιστιχοι απο ενα ακομα... που δεν βρηκα στο youtube...

Άσπρο τηλέφωνο,μαύρο τηλέφωνο
μικρό τηλέφωνο,χτυπάει τηλέφωνο
ειν΄ η μαμά μου.
Για να ποτίσω τα λουλούδια
και για να κλείσω τα παντζούρια
γιατί έχει ζέστη λέει που σε πληγώνει.
Είναι ο Ιούλης τώρα τελειώνει
στο άδειο σπίτι,μια παραλία
ο κόσμος λειώνει στα λεωφορεία.
Αναρωτιέμαι τι ξημερώνει;
Το καλοκαίρι πότε τελειώνει;
Να κατεβάσω τα σκουπίδια
και πως τα μέρη μπορεί να΄ ναι ίδια
μα πρέπει να φύγω λέει απ΄ την πόλη
να πάω ταξίδι γιατί πάνε όλοι.
Αναρωτιέμαι τι με θυμώνει;
Αυτή η ζέστη πότε τελειώνει;
Να αποφασίσω,να κρυφτώ ή να ψάξω.
Δεν ξέρω ακόμα να καώ ή να κάψω...




ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Παω να ποτισω τα λουλουδια τωρα :P

Οσο για τις διακοπες? Ειδωμεν...