Δεν ξεχνω... Εσυ?

Μου 'χες τάξει, Άννα, πως θα ’ρθείς
πάλι στο Αιγαίο να με βρεις.
Μα εσύ δεν ήρθες και κρατώ
το μικρό χτενάκι και απορώ.
Κι όμως, Άννα, θέλω να σου πω
πως εγώ δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ,
δεν ξεχνώ.
Μου 'χες τάξει τότε πως θα ’ρθείς
να με βρεις

Η καρδιά μου φύλλο-φύλλο
ματωμένη τριανταφυλλιά.
Στο Αιγαίο και στον ήλιο
Θε μου, πόση νιώθω μοναξιά.

Στο Αιγαίο τόση μοναξιά,
με πληγώνει, Άννα, στην καρδιά.
Δεν ξανάρθε πλοίο στο νησί
ούτε το μαντήλι σου κι εσύ.
Κι όμως, Άννα, θέλω να σου πω
πως εγώ δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ,
δεν ξεχνώ.
Μου 'χες τάξει τότε πως θα ’ρθείς
να με βρεις.

Η καρδιά μου φύλλο-φύλλο
ματωμένη τριανταφυλλιά.
Στο Αιγαίο και στον ήλιο
Θε μου, πόση νιώθω μοναξιά.

Μου 'χες τάξει, Άννα, πως θα ’ρθείς..