22/12/2007

Τότε σου είχα δώσει μια ευκαιρία, μια ευκαιρία να με πλησιάσεις,
και τελικά κερδισες το μυαλό μου, την ψυχή μου και την καρδια μου.

Σ αγαπησα, όπως δεν είχα ξανααγαπήσει.
Ερωτεύτηκα και γέμισα αναμνήσεις, γεμισα πάθος, σασπένς, ζωη.

Τώρα εσύ λειπεις. Κι γω βρεθηκα να γεμίζω μόνη μου την ζωη μου με αναμνήσεις.
Στην αρχή δεν μ άρεσε, ύστερα το συνήθισα, πλέον το απολαμβάνω.

Σ αγαπάω ακόμα ναι. Αλλα δεν ζω μέσα απο σένα ή για σένα.
Αλλά δεν είσαι μόνο εσυ αυτό που ομορφαίνει την ζωη μου.
Αλλά υπάρχω, νιώθω ζωντανή. Νιώθω ο εαυτός μου.

Σ αγαπάω, αλλα έμαθα να στηρίζομαι στα πόδια μου, να απολαμβάνω τις μέρες μου, να είμαι γεμάτη απο μόνη μου, να ξυπνάω κάθε πρωί και να είμαι ευτυχισμένη και ερωτευμένη χωρις να θέλω κάτι σε αντάλλαγμα, και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο

Ίσως να μου δώσεις εσύ μια ευκαιρία τώρα, ίσως πάλι και όχι, αυτό είναι καθαρά δικό σου θέμα
εγώ όμως πάντα θα γιορτάζω τις μέρες μας. Γιατί μου δίνει χαρά. Γιατί δεν μετάνιωσα για τίποτα
και χαίρομαι για τις επιλογές μου.


Στο Λυκάκι μου, που χάρη σε αυτό έμαθα να είμαι ελευθερη! ;)