Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

ΕΓΩ, ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ, ΤΑ ΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ!

Σήμερα το πρωί, ξύπνησα (εεεεεεεελα) και ντύθηκα (σωωωπα) να πάω δουλειά!
 (οποία πρωτοτυπία)
Για κάποιον λόγο όμως που δεν πήρα χαμπάρι, παρόλο που ξύπνησα την συνηθισμένη μου ώρα
κατέληξα να φύγω από το σπίτι 10 παρά! Ενώ κανονικά φεύγω 9, κι φτάνω στο γραφείο 10. Ε σήμερα μ αυτά κι μ αυτά έφτασα 11, κι πραγματικά δεν ξέρω που χάθηκε αυτή η ώρα 
(μεταξύ μας μάλλον γιατί μου ήρθε το πρωί και έπαιζα με τον Θέμο!)

Whatever όμως γιατί επειδή είχα την τιμητική μου, δεν μου είπαν κάτι.

Γενικά σήμερα είχα τα μυαλά μου πάνω από το κεφάλι μου!
Όλη την ώρα με το κινητό, το facebook, χάζεμα γενικώς!
Πήγα δεν πήγα δουλειά το ίδιο!
Ξέχασα και το φλασσάκι μου εκεί! Αν είναι δυνατόν!

Μετά λόγω οτι είναι πέμπτη, είχα προγραμματίσει να πάω με μια φίλη μου και κάτι δικές της φίλες, σε ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής που παρακολουθούμε όλες μαζί.
Έλα όμως που μισή ώρα πριν ξεκινήσω, μου λέει η φίλη μου ότι πάάάλι ακυρώθηκε το μάθημα!

Πφ! Ξενέραααα!!! Με εκνευρίζει κιόλας να μου αλλάζουν το πρόγραμμα!
Δεν πτοήθηκα όμως! Είπα στην φίλη να βρεθούμε 2 μας να πάμε για κανα καφέ.

Όλα ωραία και καλά!
(αν και παραλίγο να ξέχναγα τα ρέστα)
Ήρθε η ώρα του αποχωρισμού....! (λυγμ λυγμ, κλαψ κλαψ :P)

Εξαιτίας του ότι εγώ γυρνάω με μετρό σπίτι μου, και εκεί που πήγαμε δεν έχει κοντά μετρό 
(γιατί τα έχουν κάνει γάμισέτα με τα έργα)
είπα να πάρω ένα τρόλεϊ για να πάω σε μια βολική (τρομάρα μου) 
στάση μετρό!
Ήρθε, Μπήκα μέσα, αφηρημένη παλουκώθηκα σε μια θέση, 
και μετά βαριόμουνα να σηκωθώ για να χτυπήσω το εισιτήριο μου!
Οπότε εκεί που καθόμουν και χάζευα έξω από το τζάμι,
  τρώω φλασιά και σκέφτομαι:

"Έχει γούστο να μπει τώρα ελεγκτής! Ε, κι άμα μπει, θα του πω ότι γιορτάζω και να μου την χαρίσει!!!"

Και σκεφτόμουν να πάω να το χτυπήσω, 
αλλά τελικά βαρέθηκα να κουνήσω το κώλο μου για άλλη μια φορά!

Μετά από δύο στάσεις λοιπόν μπαίνει ένας τύπος.
Με τον που τον βλέπω λέω μέσα μου:

"Αυτός είναι ελεγκτής!!"

Πράγματι με το που ξεκινάει το τρόλεϊ ακούγεται να λέει:

"Εισιτήρια-Κάρτες"

Όποτε με πιάνει ένα τρελόό γέλιο! :P
Έρχεται προς το μέρος μου και εγώ ακόμα γελούσα!

Οπότε ακολούθησε η παρακάτω στιχομυθία με εμένα να είμαι εντελώς κεφάτη και cool!

Παρακαλώ το εισιτήριο σας
Δεν έχω, ξέχασα να το χτυπήσω!

(έκανε κίνηση να βγάλει το μπλοκάκι με τις κλήσεις)

Πόσο είναι το πρόστιμο?

60 (€ προφανώς)

Ρέστα έχετε να μου δώσετε έτσι?

Ναι

(θυμηθείτε πως ήταν να πάω στο σεμινάριο
και σήμερα θα πλήρωνα κιόλας, όποτε είχα μαζί μου ένα χαρτονόμισμα από τα μεγάλα :P)

Το βγάζω και του το δίνω.

Με κοιτάει καλά καλά, κοιτάει και το χαρτονόμισμα

και μου λέει

Καλά ρε κορίτσι μου, έχεις τέτοια πάνω σου και δεν μπορείς να χτυπήσεις ένα εισιτήριο?

(υποθέτω θα νόμιζε ότι το έκανα για να γλιτώσω ή κάτι τέτοιο)

και του λέω την κορυφαία ατάκα:

Απλώς ήμουν πραγματικά αφηρημένη! Αλλά σας περίμενα ότι θα έρθετε και θα μπείτε σε αυτό στο τρόλεϊ!

Με κοιτάει καλά καλά άλλη μια φορά, μου δίνει τα ρέστα και φεύγει!

Παίζει να με πέρασε για ΕΝΤΕΛΩΣ τρελή και παλαβή?

Και να έχω λιώωωσει στο γέλιο μόνη μου....

Κατεβαίνω στη στάση μου, στο μετρό, ακόμη γελώντας..

Μπαίνω στο μετρό, και αφηρημένη πάλι παραλιγο να μη κατέβω στην στάση μου!
Είχε σταματήσει, ειχαν ανοίξει οι πόρτες, και εγω στην κοσμάρα μου!
Βγήκα λίγο πριν κλείσουν ξανά οι πορτες βιαστικά και παλι θα με πήραν για παλαβή οι αλλοι επιβάτες!

Μετά μου ήρθε η ιδέα να πάω να πάρω το λεωφορείο απο την αφετηρία του. 
Και πάω την ώρα που φεύγει!
Του κανα νόημα, σταμάτησε, και μου λέει ότι δεν μπορεί να ανοίξει τις πορτες!!!!!!!!
και να πάω στην επόμενη στάση!

(Η αφετηρία με την επόμενη στάση δεν απέχουν πολύ και έχει κι κατι φαναρια)
και του λεω μα δεν θα προλαβω!
Και μου λεει, αμα δεν προλαβεις θα σε περιμενω στην αλλη στάση!

Τι λογική είχε αυτό δεν κατάλαβα. 
Πάντως όντως περίμενε λίγο στην άλλη για να προλάβω να μπω! :P

Και μετά φτάνω σπίτι με τα πολλά πολλά
Και ενώ μου λεγε η μάνα μου 
"Νωρίς ήρθες! Πως πέρασες?"
έρχεται εκεινη την ώρα ο Θέμος στα πόδια μου να μου τριφτεί 
και εγώ τον πιάνω αγκαλιά και τον φιλάω
 και μου λέει η μάνα μου

"Ξέρεις τι δώρο σου έκανε ο γάτος σήμερα?"
"Τι"
"Έλα να δείς"
Με πάει στην βεράντα και μου δείχνει κάτι
"Τι είναι αυτό?" της λέω
"Αρουραίος"
"Ψόφιος?" 
"Ε τι? Ζωντανος? "
"Και που τον βρήκες?"
"Στο χολ! Πίσω από το καναπέ"


ΝΙΩΘΩ ΤΟΟΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΤΟ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ! ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!


Γενικά ωραιαααα που περάσαμε και σήμερα! Το ΚΑΤΑΔΙΑΣΚΕΔΑΣΑ!






3 αναταράξεις:

Ανώνυμος είπε...

8elwww kai gwwww na perasw tetoia meraaaaaaaaa

:( :( :(

SorroWords είπε...

perase :P aplws to diaskedazeis me oti ki an sou tuxeiiii!!

akal είπε...

poio einai to en logw ergasthri dhm grafis?????? den ta kserame autaaaaa